Beach running...


'k heb ondertussen een drietal beach runs op mijn actief staan en ik moet zeggen, 't is lastig, maar wel fun, het enige wat mij een beetje steekt is dat die afstand blijkbaar niet altijd 100 % correct is. Akkoord, de ene strandloop is de andere niet, maar een verschil van > 2 km/h in één week tijd vind ik toch wat veel...
Die van Zeebrugge heb ik zelf eens uitgepast op mapmyrun en is vermoedelijk +/- exact 10km, (als't er 100m naast is, soit) maar die van Koksijde moet m.i. 1 km langer geweest zijn. Is de afstand naar het strand toe misschien niet meegeteld? En ik vermoed dat die van De Panne nu iets korter was dan de aangekondigde 8 km.

Als er iemand met een garmin exacte parcours heeft dan hoor ik het graag...

22/07 Ing Run Oostende 9,6 km - 0:44:24 - 12.97 km/h


Het weer zag er bij vertrek in St-Andries goed uit, een lekker zonnetje en meer heeft een mens niet nodig om een wedstijdje te gaan lopen. Recordtemperaturen zoals vorig jaar, dat is nergens goed voor. Maar onderweg zie ik de hemel toch zo zwart worden. Oeioei, dat wordt nog een waterrun. We hebben met de collega's de kleedkamers van de tennisclub naast de start kunnen bemachtigen. Iedereen voorziet al iets meer kledij om toch niet te verkleumen. Maar het is allemaal voor niets, tegen dat de collega's vertrokken zijn voor de vijf km komt het zonnetje alweer piepen. en tegen dat de tien km begint is 't alweer zonnebrand.
Maar eerst de vijf km. 20 collega's verdedigen de jetair kleuren. Sommigen wandelen, en dat is geen enkel probleem. Het belangrijkste is de Be-One gedachte, 36 collega's die samen deelnemen en elkaar beter leren kennen! Waldo en debutant Hannes komen eerst over de streep in een bloedstollende finale waar Waldo nog het onderste uit de kan moet halen om een enthousiaste Hannes achter zich te houden. Het is dan stilletjesaan tijd om te gaan zien voor de tien km.
Alexander en ik spelen een beetje vals en schuiven vooraan bij in het startvak. Later horen we dat de rest bijna helemaal achteraan stond. Maar het startschot weerklinkt en weg zijn we. Over de Verenigde Natienlaan langs het bosje. Terug langs de spoorweg voorbij het station en langs "de Trap". Alexander is al een tijd uit het gezicht verdwenen. Maar plots voel ik een schouderklopje, Stefaan Tanghe haalt me in. Dat was te verwachten, Stefaan loopt tijden waar ik nog maar kan van dromen. Over de dijk draaien we de Koninklijke baan op en aan het zwembad staat een menigte ons toe te juichen waaronder ook de collaga's van de vijf km. Dat doet deugd, en bovendien zitten we al over de helft. Nu nog naar Raversijde en terug over de dijk.
Bij het draaien in raversijde komt ook Koen Decadt langszij. Komaan nog een eindsprintje en we zijn er. 44:24 wijst de klok blijkbaar aan, maar ik heb het niet gezien, zo gefocust was ik op de aankomst. Achteraf nog efkens bijkletsen bij een Petrus maar laat heb ik het niet gemaakt, ik had namelijk nog een tweede afspraak op het programma, petanquetornooi van Oud-KSA. Het tornooi was al gedaan, maar het nakaarten, dat moest ook nog gebeuren...

tot de volgende loop

Handig toolke


Bij sommige loopwedstrijden kan al eens onenigheid onstaan over de juist lengte van het parcours. Ook bij trainingen kan het handig zijn om te weten hoever je nu precies gelopen hebt. Daarom is dit een handig toolke mapmyrun Je kan je parcours aanduiden op de kaart met punten en dit berekent de precieze afstand... Google maps laat iets soortgelijk toe, maar enkel voor straten, niet voor paden en/of weides... ter voorbeeld, dit is het toertje dat ik vaak loop als recuperatieloop
Met dank aan Julie

19/07 Strandloop Zeebrugge 10 km - 51:30 - 11,65 km/h

Donderdagavond na het werk rij ik naar Zeebrugge voor mijn allereerste strandloop.
Zeebrugge Bad is hoop en al een halve voorschoot groot dus missen kunnen we haast niet.
Een strakke bries belooft de wedstrijd interessant te maken. De inschrijvingen swingen de pan uit, de organisatoren moeten de nummers bijschrijven of briefjes, want alle voorziene nummers zijn al de deur uit.
de tijdopneming is ook zeer professioneel, als je aankomt wordt je nummer op een blad geschreven samen met de tijd (zo ongeveer) dat je aankomt.
Uitslagen en of foto's zijn voorlopig nergens te bespeuren...

de rode schoentjes...



Mijn loopschoentjes begonnen hun tanden te tonen en toen ben ik maar eens het Runningcenter binnengestapt voor een testje op de loopband en een goed advies voor een paar nieuwe loopschoenen. M'n oude schoenen waren wel goed, maar bij lange afstanden was er toch wel links en rechts een knie of enkel, een grote teen of een heup die van zijn oren maakte. Blijkt dat mijn voeten een lichte neiging hebben om naar binnen te knikken. Aan de hand van die informatie heb werden mij een drietal modellen voorgesteld, en na korte testen koos ik voor de Mizuno wave inspire 3. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Maar vanavond een eerste training mee gelopen, en ik moet zeggen, ze vallen mee. Een initiele pijn aan de achilespees trok snel weg en daarna liepen ze alsof ik al jaar en dag met deze schoenen loop.

Tien mijl van Vlaanderen 16,9 km - 1:23:35 - 12,13 km/h



Zondag 08/07 omstreeks halftwee sta ik klaar om te vertrekken richting start.
Om toch nog eens te kijken hoe de kleedkamers en douches ge-organiseerd zijn ga ik naar de website van Partena run classics. gelukkig, want de wedstrijd begint niet om drie uur zoals ik dacht maar pas om halfvijf. Enfin, de douches blijken te ver te zijn, ik verfris me na de wedstrijd wel bij de ouders van mijn vriendin in de Hoedenmakersstraat. Om halfvier stipt weerklinkt het startschot en we zijn weg, van collega Werner is geen spoor en ook Clint heb ik niet gezien. De eerste kilomters loop ik onder impuls van snellere lopers veel te snel, ik heb geen uurwerk bij maar aan km 2 mompelt iemand in de buurt: "9 minuten" Oei das veel te snel, dat hou ik niet vol. Ik laat deze mensen meteen gaan en loop een tandje trager. De rest van de wedstrijd is op puur gevoel. En dat gevoel zit goed, zelf als we al aan km 14 zitten loopt het nog steeds lekker. Ik voel de vermoeidheid, maar kan nog steeds een aardig tempo lopen.
Maar dan als we Brugge binnenlopen aan de Katelijnepoort gaat het lichtje uit, ik moet op een sukkeldrafje de laatste kilometer afwerken. Als ik de Burg oploop ben ik razend benieuwd naar de tijd: 1:23:35. Een mooie tijd, maar ik had gehoopt op een tijd rond de 1:20:00. We zijn van ver gekomen (ten miles oostende brugge : 1:37:55)
Al bij al een goede wedstrijd. Het volgende doel: de halve marathon in Brussel of Eindhoven. Ik ben er nog niet uit welke van de twee: Brussel trekt mij aan, maar half bloggend/lopend Vlaanderen zal blijkbaar in Eindhoven zitten...

training met de collega's

Met enkele collega's ga ik regelmatig op dinsdag na het werk eens een rondje lopen.
Dan lopen we vanaf het JetCenter naar het stadhuis en door het Leopoldpark naar de dijk om zo langs het casino, op en af het staketsel langs de trap door het station terug naar het bosje, een laatste toer rond de vijver en de training zit er alweer op.
we waren vanavond maar met z'n twee, Stefan en ik, het had de hele dag niet veel gedeugd van weer maar toen we vertrokken kwam het zonnetje piepen. Stefan vond dat niet zo leuk omdat ie "eens in de regen wou lopen". Hij had beter z'n wafel gehouden. Toen we aan't bosje aankwamen begon het te gieten. We zijn dan nog kletsnat geworden.
en dat was nog maar de voorbode van de stortbui die ik onderweg naar huis heb gehad.
Enfin 't ging het een stuk beter dan zondag, het was dan ook wel niet zo ver maar ik had geen last van mijn knie. Donderdag nog een korte intervaltraining en zondag zien we wel.

'k heb er vanavond op gelet: mijn schoenen zijn aan vervanging toe. 't zal echter iets zijn voor na de Tien mijl...

knieën

Deze avond zou ik in voorbereiding naar de tien mijl van Vlaanderen een laatste duurloop afwerken van +/- 16 km.
Mijn knieën beslisten er echter anders over. Na een half uurtje begon mijn rechterknie pijn te doen en ik wou niks forceren dus heb ik maar rechstomkeert gemaakt. Een kwartiertje verder was het al van kwaad naar erger gegaan en om geen risico's te nemen heb ik dan het laatste stukje maar wandelend afgelegd.
Deze week doen we het rustig aan, misschien nog een interval op dinsdag en even loslopen op donderdag. We zien wel wat de knieën zeggen...