Overmoed...

Komt voor de val...

Als je je nieuwe hobby reeds enige tijd beoefent komt er altijd een moment dat je iets nonchalanter begint te worden: Je begint het klappen van de zweep te kennen en begint de regels en voorschriften wat te buigen. Je weet immers waar je mee bezig bent niet? en wat zou dat als je niet elke keer 100% procent volgens het boekje werkt? Dat kan toch geen kwaad? Jou overkomt niks want jij kent je lichaam et beste en alle andere regels volg je wél nog nauwkeurig. En trouwens in dat of dat artikel van die professor wordt die regel toch in vraag gesteld, dus...
Dat is mij overkomen. Na de geslaagde seizoensopener op 't Sas werden de training stelselmatig uitgebreid om me klaar te stomen voor de Ten miles Oostende - Brugge. ik had ergens eens een artikel gelezen dat stretchen voor een looptraining of wedstrijd onzin is. Dus sloeg ik dat stuk stelselmatig over en begon elke training met 1 à 2 km rustig lopen. Eerst ging dat prima. "Zie je wel " dacht ik, "die vent heeft gelijk, als je maar rustig genoeg begint aan je training dan is dat stretchen nergens voor nodig." maar 14 dagen geleden had ik daags na een training pijn in mijn kuit net alsof ik kramp gehad had. Wat dus niet het geval was. de pijn ging niet helemaal weg maar verminderde wél tijdens het lopen. vorige week zaterdag was het wel prijs: na 10 van de 14 km moest ik plots stoppen met een stekende pijn in die kuit. een spierscheurtje en 10 dagen buiten strijd.
Conclusies:
1)Zondag wordt het geen toptijd.
2) Stretchen voor het lopen is GEEN onzin.

Geen opmerkingen: